شهید چمران | آتشی سوزان
عــــطشا نـــــــــم | دوشنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۳، ۰۸:۴۴ ب.ظ |
۱ نظر
نزدیک به یک سال می گذرد که در آتشی سوزان می سوزم.
کمتر شبی به یاد دارم که بدون آب دیده به خواب رفته باشم و آه های آتشین قلب و روح مرا خاکستر نکرده باشد!
خدایا نمی دانم تا کی باید بسوزم؟ تا چند رنج ببرم؟ در همه حال، همه جا و همیشه تو شاهد بوده ای.
عشقی پاک داشتم و آن را به پرستش ذات مقدس تو ارتباط می دادم، ولی عاقبتش به آتشی سوزان مبدل شد که وجودم را خاکستر کرد.
احساس می کنم تا ابد خواهم سوخت.
شمعی سوزان خواهم بود که از سوزش من شاید بشریت لذت خواهد برد!
خدایا از تو صبر می خواهم و به سوی تو می آیم. خدایا تو کمکم کن...
شهید چمران
