آری ، انسان امانتدار آفرینش خویش است و عوالم بیرونی اش عکسی است
از عالم درون او در لوح آینه سان وجود.
طوفان کربلا ، طوفان ابتلایی است که انسانیت را درخود گرفته
و آن کرانه های فراغت، سراب های غفلتی بیش نیست .
انسان کشتی شکسته طوفان صدفه نیست، رها شده بر پهنه اقیانوس آسمان؛
انسان قلب عالم هستی و حامل عرش الرحمن است، و این سیاره؛ عرصه تکوین .
اینجا پهنه اختیار انسان است و آسمان عرصه جبروت ، و امرتکوین در این میانه تقدیر می شود...
آه از بار امانت که چه سنگین است!
Yes, man is the trustee of his creation and his outer worlds picture
The world inside her mirror-like tablet there.
Karbala storms, hurricanes comorbidity that is humanity itself
And the Bank of leisure, the mirage is neglected too.
Concha Storm is a human wreck, abandoned the vast ocean of the sky;
Rahman is the heart of the universe and carry the throne,
and the planet; development of the field.
Here is a man of vast areas of sky and delivery,
and Amrtkvyn honored to be in the middle ...
! How heavy is the burden of the loan
عالم همه در طواف عشق است و دایره دار این طواف،حسین است .
اینجا درکربلا ، در سرچشمه جاذبه ای که عالم را بر محورعشق نظام داده است،
شیطان اکنون در گیرودار آخرین نبرد خویش با سپاه عشق است و
امروز در کربلاست که شمشیر شیطان از خون شکست می خورد؛
از خون عاشق،خون شهید.
ای دل! تو چه می کنی؟ می مانی یا می روی؟
داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند !
این چه اختیاری است که برای روی آوردن بدان باید پشت به اراده حق نهاد ؟
ای دل! نیک بنگر تا قلاّده دنیا ا برگردنشان ببینی و سررشته قلاّده را ، که در دست شیطان است .
آنان می انگارند که این راه را به اختیار خویش می روند ،
غافل که شیطان اصحاب دنیا را با همان غرایزی که در نفس خویش دارند می فریبد.
شهید آوینی